1. Αποθετήριο Παραδοτέων Υποτρόφων Δράσεων ΕΣΠΑ Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης 2017-2023
2. Όλο το Αποθετήριο
3. Υποψήφιοι διδάκτορες

Τύπος:	Διδακτορική διατριβή
Τίτλος:	Study of the Villafranchian large mammal fauna from Karnezeika (Argolis, Peloponnese, Greece): systematics, taphonomy, palaeoecology
Εναλλακτικός τίτλος:	Μελέτη Βιλλαφράγκιας πανίδας μεγάλων θηλαστικών από τα Καρνεζέικα (Αργολίδα, Πελοπόννησος, Ελλάδα): συστηματική, ταφονομία, παλαιοοικολογία
Συγγραφέας:	[EL] Σιανής, Παναγιώτης-Δημήτριος[EN] Sianis, Panagiotis-Dimitrios
Επιβλέπων διατριβής:	[EL] Ηλιόπουλος Γεώργιος[EN] Iliopoulos, George
Συμβουλευτική επιτροπή:	[EL] Κωστόπουλος, Δημήτριος[EN] Kostopoulos, Dimitrios [EL] Ρουσιάκης, Σωκράτης[EN] Roussiakis, Socrates
Μέλος εξεταστικής επιτροπής:	[EL] Λύρας, Γεώργιος[EN] Lyras, Georgios [EL] Ζεληλίδης, Αβραάμ[EN] Zelilidis, Avraam [EL] Γεραγά, Μαρία[EN] Geraga, Maria [EL] Γκιώκας, Σίνος[EN] Giokas, Sinos
Ημερομηνία:	2023
Περίληψη:	The Karnezeika locality lies in the southern part of Argolis prefecture and chronostratigraphically corresponds to the Lower Pleistocene. It consists a small doline formed in the local limestone, as the substrate is characterised mainly by Upper Triassic / Lower Jurassic carbonate rocks of the Pantokrator Formation of the Pelagonian Unit. Most likely the site served as a natural trap which gradually was filled with sediments, rocks and mainly mammal skeletal material from the wider area transferred there by the actions of water and gravity, thus creating favourable conditions for its fossilization. The large mammal fossil collection from Karnezeika is the subject of the current PhD study. In total, 3358 identifiable specimens have been recorded. Apart from these, there are also more than 7000 catalogued and recorded specimens of quite small fragments of all kinds of bone. The large number of fragmented specimens shows that most of them were transported rather violently to the final place of burial and the transportation seems to have been quite fast since the bones show no particular signs of weathering nor abrasion; no traces of carnivore activity were recorded either. All these, in combination with the presence of bones with various Fluvial Transport Index values, as well as the lack of articulated elements and any sign of bioclastic sorting shows that the place of death was peripheral to the doline which means that the bones were transported from an area in close proximity and around the doline. The large mammal fauna that was determined in the assemblage is vastly dominated by bovids including Gazella bouvrainae, Gazellospira torticornis, Gallogoral meneghinii and Caprini gen. et sp. indet., an assemblage which is quite unusual for post-Pliocene Greek localities where generally a large number of equid specimens occurs instead. Apart from four bovid taxa and an equid, three different cervid species, the giraffe Palaeotragus inexpectatus, the rhino species Stephanorhinus etruscus, seven carnivoran taxa, as well as scarce remains of a large cercopithecid were also determined, rendering Karnezeika as a primate-bearing Lower Pleistocene locality. The bovid association G. bouvrainae – G. meneghinii – G. torticornis, combined with the three cervid species, is rather typical for the Middle Villafranchian faunas of Greece (2.6 – 1.8 Ma). In addition, the presence of numerous G. meneghinii individuals is of interest as well, since this taxon normally constitutes a quite rare element in the Greek fossil record. Moreover, the Karnezeika assemblage contains several carnivoran and artiodactyls representatives of mixedhabitats. These facts, in combination with the minimal presence of equids, which are represented only by a handful of specimens and the absence of typical open-landscape predators, most likely show that the palaeoenvironment of Karnezeika was represented by rocky limestone terrains with hills and slopes. Η θέση Καρνεζέικα βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Αργολίδας και αντιστοιχεί στο Κατώτερο Πλειστόκαινο. Αποτελεί μια μικρή δολίνη σχηματισμένη στα ανθρακικά πετρώματα του υποστρώματος ηλικίας Ανώτερου Τριασικού / Κατώτερου Ιουρασικού του Σχηματισμού του Παντοκράτορα της Πελαγονικής ζώνης. Πιθανότατα η θέση λειτούργησε ως φυσική παγίδα η οποία σταδιακά γέμισε με ιζήματα, πετρώματα και κυρίως σκελετικό υλικό θηλαστικών από την ευρύτερη περιοχή, που μεταφέρθηκε εκεί από τις ενέργειες του νερού και της βαρύτητας, δημιουργώντας έτσι ευνοϊκές συνθήκες για την απολίθωσή τους. Η μεγάλη συλλογή απολιθωμάτων θηλαστικών από τα Καρνεζέικα είναι το αντικείμενο της τρέχουσας διδακτορικής μελέτης. Συνολικά, έχουν καταγραφεί 3358 αναγνωρίσιμα δείγματα. Εκτός από αυτά, υπάρχουν επίσης περισσότερα από 7000 καταγεγραμμένα δείγματα πολύ μικρών θραυσμάτων κάθε είδους οστών. Ο μεγάλος αριθμός κατακερματισμένου υλικού δείχνει ότι τα περισσότερα από αυτά μεταφέρθηκαν μάλλον βίαια στον τελικό τόπο ταφής και η μεταφορά φαίνεται να ήταν αρκετά γρήγορη αφού τα οστά δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα σημάδια φθοράς ή τριβής. Δεν καταγράφηκαν ίχνη δραστηριότητας σαρκοφάγων. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την παρουσία οστών με διάφορες τιμές του Fluvial Transport Index, καθώς και την έλλειψη αρθρωτών στοιχείων και οποιοδήποτε σημάδι βιοκλαστικής ταξινόμησης, δείχνει ότι ο τόπος θανάτου ήταν περιφερειακός της δολίνης και τα οστά μεταφέρθηκαν από περιοχή σε κοντινή απόσταση και γύρω από αυτή. Η μεγάλη πανίδα των θηλαστικών που προσδιορίστηκε, κυριαρχείται σε μεγάλο βαθμό από βοοειδή συμπεριλαμβανομένων των Gazella bouvrainae, Gazellospira torticornis, Gallogoral meneghinii και Caprini gen. et sp. indet.. Αυτό είναι ένα αρκετά ασυνήθιστο χαρακτηριστικό για τις μετα-Πλειοκαινικές ελληνικές θέσεις, όπου γενικά εμφανίζεται μεγάλος αριθμός δειγμάτων ιπποειδών. Εκτός από τέσσερα είδη βοοειδών και ένα ιπποειδές, προσδιορίστηκαν επίσης τρία διαφορετικά είδη ελαφιών, η καμηλοπάρδαλη Palaeotragus inexpectatus, ο ρινόκερος Stephanorhinus etruscus, επτά διαφορετικά σαρκοφάγα, καθώς και υπολείμματα ενός σπάνιου μεγάλου cercopithecid, καθιστώντας τα Καρνεζέικα ως μία από τις θέσεις με παρουσία πρωτεύοντος στο Πλειστόκαινο της Ευρώπης. Η παρουσία των βοοειδών G. bouvrainae – G. meneghinii – G. torticornis, σε συνδυασμό με τα τρία ελάφια, είναι χαρακτηριστικά της πανίδας του Μέσου Βιλλαφράγκιου της Ελλάδας (2,6 – 1,8 Ma). Επιπροσθέτως, ενδιαφέρον παρουσιάζει και η παρουσία πολυάριθμων ατόμων G. meneghinii, ένα είδος που συνήθως αποτελεί ένα αρκετά σπάνιο στοιχείο στο ελληνικό αρχείο απολιθωμάτων. Επιπλέον, το σύνολο περιέχει πολλά σαρκοφάγα και αρτιοδάκτυλα που εκπροσωπούν μικτά ενδιαιτήματα. Αυτές οι παρατηρήσεις, σε συνδυασμό με την εξαιρετικά φτωχή παρουσία ιπποειδών, τα οποία αντιπροσωπεύονται από ελάχιστα δείγματα και την απουσία τυπικών αρπακτικών ανοιχτού περιβάλλοντος, πιθανότατα δείχνουν ότι το παλαιοπεριβάλλον της θέσης Καρνεζέικα αντιπροσωπευόταν από βραχώδη ασβεστολιθικά υπόβαθρα με λόφους και πλαγιές.
Γλώσσα:	Αγγλικά
Τόπος δημοσίευσης:	Πάτρα, Ελλάδα
Σελίδες:	178
Θεματική κατηγορία:	[EL] Άλλες φυσικές επιστήμες[EN] Other natural sciences
Λέξεις-κλειδιά:	Palaeoecology; Paleontology; Pleistocene
Κάτοχος πνευματικών δικαιωμάτων:	© Panagiotis D. Sianis
Σημειώσεις:	The implementation of the doctoral thesis was co-financed by Greece and the European Union (European Social Fund-ESF) through the Operational Programme “Human Resources Development, Education and Lifelong Learning” in the context of the Act “Enhancing Human Resources Research Potential by undertaking a Doctoral Research” Sub-action 2: IKY Scholarship Programme for PhD candidates in the Greek Universities.
Εμφανίζεται στις συλλογές:	Υποψήφιοι διδάκτορες